رزتمپ

تعریف استعدادیابی

فرآیندی است که از طریق آن کودکان و نوجوانان را به شرکت در ورزش هایی تشویق می کنند که بر اساس نتایج آزمون ها و پارامترهای انتخاب شده،بیشترین شانش موفقیت را داشته باشد.این پارامترها طوری طراحی شده اند که ظرفیت اجرایی فرد را بر اساس بلوغ،آمادگی جسمانی و سابقه ژنیتیکی پیش بینی می کنند .

تعریف استعدادیابی :

فرایندی است که طی آن کودکان براساس نتایج آزمون هایی که بدین منظور انجام میشود بسوی ورزش هایی سوق داده میشوند که بیشترین موفقیت را دا را هستند .

 استعدادیابی : یعنی کشف و به فعالیت رساندن توانایی بالقوه مخصوص فرد و هدایت آنها در مسیر صحیح آن.

تعریف استعداد ورزشی:   ...............................................

فرد مستعد ورزشی فردی است که سطوح مورد نیاز جسمی و پیکری،فیزیولوژیکی و حتی روانی عملکرد ورزشی را دارا باشد .

فرد مستعد ورزشی فردی است که نسبت به سایر افراد گروه سنی خود از قابلیت های ورزشی بالاتر از حد متوسط برخوردار باشد.

محاسن استعداد یابی :

سرعت در پیشرفت

پرداختن به ورزرسیدن به قله با احتمال بیشتر

ش مناسب

صرفه جویی در مصرف منابع(مالی،انسانی)

جلوگیری از سر خوردگی

حفظ انگیزه ورزشکار و مربی

ارتقا در سطح رکوردها

رسیدن به متدلوژی و تکنولوژی پیشرفته در ورزش

افزایش اعتماد به نفس

معایب استعداد یابی :

برای پیدا کردن محدودی استعداد،تعداد زیادی باید مورد آزمایش قرار بگیرند(۶۰۰۰ نفر باید آزمایش شوند تا یکی مثل زیدان پیدا شود)

چشمان تیز بین یک مربی قابل جایگزینی است .

پرهزینه و وقت گیر است .

قدرت پیش بینی برای آزمونهای استعداد یابی برای آینده کم است .

افراد در طول زمان عوض می شوند :

در کودکی مهارتها را بهتر از همسالان انجام می دهد در بزرگسالی برعکس .

در کودکی از نظر جسمانی ضعیف است اما یکدفعه عضلانی می شود .

از نظر فراگیری کند است یکباره عوض می شود و بر عکس،هم صادق است .

بچه های بااستعداد در همه رشته ها مستعدند ، لذا آنها را نمی توان فقط در یک رشته مستعد دانست .

تخصص برای بچه ها از نظر گروهی توصیه نمی شود .

سن مناسب استعداد یابی برای بچه ها مختلف است .

عوامل موثر:

الف ) عوامل تغییر پذیر

آمادگی جسمانی

مشخصات پیکر سنجی

سابقه ورزش

سطح مهارت

قامت

ساختار بدن

تیپ بدنی

ب ) عوامل پایدار یا ثابت

روانی

فیزیولوژیک

آناتومی

تیزی و تندی حساسیت حواس

کیفیت های مخفی غیرقابل اندازهگیری(زیرکی،خلاقیت)

اصول استعدادیابی :

روشها و آزمون ها باید افراد مستعد را شناسایی کنند .

رعایت مراحل تدریجی ورزش های عمومی ،تخصصی در مدرسه .

خودداری از تخصصی کردن زودهنگام اطفال .

تاکید بیشتر بر عوامل پایدار در انتخاب نسبت به عوامل ناپایدار .

استفاده از اکثریت علوم مربوط به گزینش .

انتخاب از بین بیشترین تعداد ممکن صورت پذیر .

اصول انسانی و دموکراتیک بر انتخاب حاکم باشد .

استعدادیابی طبق برنامه منظم باشد .

بعداز انتخاب برای رشد و پرورش برگزیدگان امکانات،برنامه و نیروی انسانی کار آمد وجود داشته باشد .

روشهای استعداد یابی:

الف ) کیفیت های عمومی ورزش

ب ) اختصاصی ویژه ورزش

انتخاب طبیعی :

علاقه والدین

تشویق جامعه و دوستان

مهیا بودن شرایط

درخشش از نظر معلم ورزش در یک ورزش

احاس لذت و شادی ورزشکار

سنت و ارزشهای اجتماعی

انتخاب علمی :

استفاده از آزمونهای معتبر

بررسیهای آزمایشگاهی

استفاده از علمهای متخصص مختلف

استفاده از طیف وسیع بررسیهای علمی

مراحل استعداد یابی :

۱- مرحله مقدماتی :

بین ۳تا۱۰ سالگی بر حسب ورزش که به تمرینات عمومی مدارس اختصاص دارد و به بررسی سلامتی عمومی،رشد عمومی جسمانی،تواناییهای جسمانی و حرکتی پایه می پردازد.

۲- مرحله میانی :

 9تا۱۵ سال برای دختران و ۱۰تا۱۷ سال برای پسران،در این مرحله به بررسی عوامل پیکری ، فیزیلوژیکی ، پزشکی ، روانی ، اجتماعی پرداخته می شود .

۳- مرحله پایانی :

از ۱۶ سالگی به بالا بر حسب نوع ورزش

نکات مهم در موفقیت:

پیشگویی استعداد کار پیچیده و مشکلی است .

عوامل استعداد عملکرد بالای ورزشی را درآینده تضمین نمی کند .

عوامل استعداد در سنین مختلف ثابت نیستند .

استعداد می تواند در هر مرحله زندگی خود را نشان دهد .

قبل از بلوغ توانایی ورزشی گاه با استعداد اشتباه گرفته میشود .

سرعت نشانه خوبی برای استعداد ورزشی است .

هماهنگی عصب و عضله نشانه خوبی برای استعداد ورزشی است .

فشار باعث سرخوردگی ورزشی می شود .

پرداختن به ورزشهای مختلف در جوانان با استعداد در دوران یادگیری ( سنین رشد ) تشویق شود .

والدین فرزندان مستعد را تحت فشار ورزشی قرار ندهند( بیشتر تمرین کن تا زودتر قهرمان شوی ) .

۴ خطر جدی:

زیاد بینی استعداد

ارزش گذاری بیش از حد به وروش های استعداد یابی .

عدم استفاده(پرورش)صحیح از استعداد شناسایی شده .

تاکید بیش از حد بر استعداد در جوانان (انتظارات بیشتر از تواناییها) .

اهمیت وضرورت استعدادیابی ورزشی :

۱ – تضمین موفقیت بیشتر در رشته ورزشی مورد نظر

۲ – کمک به تامین سلامتی جسمانی و عمومی نوجوانان

۳ – توجه بیشتر به بچه ها از نظر تخصصی

۴ – توجه به آینده شغلی ورزشکاران در فرآیند استعدادیابی

۵ – شروع کردن از سطح بالاتر اجرا،اوج عملکرد نهایی را ارتقاء خواهد داد

۶ – سرعت پیشرفت بیشتر است(کاهش زمان رسیدن به اوج عملکرد)

۷ – توسعه تواناییهای ورزشکار به بهترین نحو ممکن،چون فرد در رشته ای تلاش می کند که منطبق با تواناییهای اوست

۸ – استعدادیابی موجب بقاء ورزشها می شود

۹ – امکان توسعه و گسترش کلیه رشته های ورزشی

۱۰ – صرفه جویی در وقت،انرژی و بودجه

۱۱ – افزایش کارآیی در برنامه های تمرینی

۱۲ – کمک به افزایش اعتماد به نفس بازیکنان

۱۳ – تسهیل در به کار گیری تمرینات علمی

۱۴ – امکان بهره گیری از تجربیات و دانش مربیان،متخصص طب ورزشی و روانشناسان ورزشی

۱۵ – افزایش تعداد ورزشکارانی که هدف آنها رسیدن به اوج عملکرد ورزشی است و بالا بردن میل به رقابت در آنها

۱۶ – افزایش عملکرد مفید ورزشکاران به دلیل شناسایی صحیح و به موقع آنها