رزتمپ

هر روز اونها را به کار بگیریم و از زندگی خودمون در این سال لذت ببریم.

 سلامتی:

1- آب فراوان بنوشید.

2- مثل یک پادشاه صبحانه ، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک گدا شام بخورید.

3- از سبزیجات بیشتر استفاده کنید .

4- بااین 3 تا E زندگی کنید: Energy (انرژی)،Enthusiasm (شور و اشتیاق)، Empathy (دلسوزی و همدلی).

5- از مدیتیشن، یوگا، نماز و دعا کمک بگیرید.

6- بیشتر بازی کنید.

7- بیشتر از سال گذشته کتاب بخوانید.

8- روزانه 10 دقیقه سکوت کنید و به تفکر بپردازید.

9- 7 ساعت بخوابید.

10- هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روی کنید و در حین پیاده‌روی، لبخند بزنید.

شخصیت:

11- زندگی خود را با هیچ کسی مقایسه نکنید: شما نمی‌دانید که در درون آنها چه می‌گذرد.

12- افکار منفی نداشته باشید، در عوض انرژی خود را صرف امور مثبت کنید.

13- بیش از حد توان خود کاری انجام ندهید.

14- انرژی خود را صرف فضولی در امور دیگران نکنید

15- حسادت یعنی اتلاف وقت،: شما هر چه را که باید داشته باشید، دارید

16-  گذشته را فراموش کنید.  این کار آرامش زمان حال شما را از بین می‌برد.

17- زندگی کوتاه‌تر از این است که از دیگران متنفر باشید.نسبت به دیگران تنفر نداشته باشید.

18 با گذشته خود رفیق باشید تا زمان حال خود را خراب نکنید.

19 هیچ کس مسئول خوشحال کردن شما نیست، مگر خود شما.

20- بدانید که زندگی مدرسه‌ای می‌ماند که باید در آن چیزهایی بیاموزید. مشکلات قسمتی از برنامه درسی هستندو به مانند کلاس جبر می‌باشند.

21- بیشتر بخندید و لبخند بزنید.

22- مجبور نیستید که در هر بحثی برنده شوید. زمانی هم مخالفت وجود دارد.

.                                 پدر

از حسن وجودش چه بگویم ، در سرم نیست

                          از دست کویرش چه بنالم، بی کرم نیست

استوار همچون یک کوه و کم گذشت از خرد حق

                          او چه گوید ، هر چه گوید از حقیقت دور نیست

حرف هایش مرغ حق را سوی بیداری برد

                          این چنین شیدا شدن ،در سرم ادراک نیست          

نیست حرفی ، از او وصفی کنم

                           این کلمات در وصف او هیج نیست

هنوز زیباترین کلام ،از آن توست

هنوز زیباترین نگاه ، نظر به تو

هنوز دستم بی توان نوشتن است

هنوز نگاهم ،خیره به روی توست

هنوز دلم شکسته ،ا ز نگاه اخم آلود

هنوز رضایت او، رضای توست

هنوز زمزمه هایت یادم هست

هنوز سلامتی ام ،از دعای توست

هنوز هیچم برای وصف تو مادر

هنوز تمام وجودم از آن توست

تقدیم به همه مادران و زنان دلسوز............روزتان مبارک

یادم باشد : لبخندم را توى آیینه جا نگذارم .

یادم باشد  : محبتی که به دیگری می کنم برای ارضای نیاز به نمایش گذاشتن مهر خودم نباشد .

یادم باشد  : تنهایی من در مقایسه با تنهایی خورشید اندک است .

یادم باشد  : تا وقتی اوضاع  بدتر نشده ! یعنی همه چیز رو به راه است .

یادم باشد  : من تنها نیستم ، ما یک جمعیتیم که تنهائیم .

 یادم باشد  : در خسته ترین ثانیه های عمر هم ، هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست!

یادم باشد  : در هر یقینی می توان شک کرد و این تکاپوی خرد است .

یادم باشد  : وظیفه ی من اینست : «حمل باری که خودم هستم» تا آخر راه !

یادم باشد  : خوبی آنچه که ندارم اینست که نگران از دست دادن اش نخواهم بود .

حرف های کهنه از دل کهنه بر می آیند ، یادم باشد که  که دلی نو بخرم .

شبنم آزمون فردا صبح تهران را به مقصد کویت ترک خواهد کرد .

 نبود این اسطوره برای ما  و همه فوتبال دوستان سخت است ، باید از خودمون بپرسیم چرا شبنم آزمون رفت ؟ او به عنوان اولین مربی لژیونر ایرانی هست که برای سرمربیگری یک تیم خارجی انتخاب شد . چقدر از او قدردانی شد ؟ چقذر روزنامه ها به این خبر مهم پرداختن ؟ آیا کسی برای بدرقه او آمد ؟ آیا برنامه 90 که همیشه به ریز مسابقات و اتفاقات فوتبال می پردازد به رفتن آزمون و این افتخار آفرینی او پرداخت ؟ وقتی امشب در فرودگاه او را دیدیم که به تهران پرواز داشت بدرقه کنندگان آن به نصف انگشتان دست هم نمی رسیدن برای ما افتخار بزرگی بود و هست که از این اسطوره چیزی یاد بگیریم . باید سکوت کرد .....

خانم آزمون ما این تعداد انگشت شمار برای شما دعا خواهیم کرد که هر کجا هستین سالم و سلامت باشید و همیشه در همه مراحل زندگی موفق باشید. 

خانم آزمون دوستتون داریم .

گفت دانایی که گرگی خیره سر                   هست پنهان در نهان هر بشر

لاجرم جاریست پیکاری ستورگ             روز و شب ما ببن این انسان و گرگ

تمام زمانه در وجودم تیره و تار شد  

پدرم وقتی رفت 

شانه هایم زیر غم بزرگی شکست 

پدرم وقتی رفت 

همه گریه و من بفض میکردم

پدرم وقتی رفت 

شب را به سختی به صبح دوختم

پدرم وقتی رفت 

کوچه شلوغ شده بود از غریبه ها برای او 

پدرم وقتی رفت 

من کسی را به یاد نمی آوردم در چند سال اخیر ، ولی بودند 

پدرم وقتی رفت 

صدای شیون برادر و خواهرانم در ذهنم ماند 

پدرم وقتی رفت 

چشمم را به رفتن اش دوختم و وداع کردم 

پدرم وقتی رفت 

سرعت رفتن اش زیاد و ما نمی رسیدیم به او 

پدرم وقتی رفت 

قلبم شکست وقتی او را در خانه اش تنها گذاشتیم 

پدرم وقتی رفت 

همه از خواب غفلت بیدار شدند، ولی دیر بود

پدرم وقتی رفت 

نفس هایم تنگ و تنگ تر شد تا امروز ...

پدرم وقتی رفت 

هنوز دلتنگ نگاه با لبخند او هستم 

پدرم وقتی رفت 

قلم از دستانم می افتد و دلم تاب نوشتن این درد را ندارد 

پدرم وقتی رفت  

همه کسانی که نبودند تا رفتن اش  آمدند

پدرم وقتی رفت

 حیف ...حیف ... حیف ... همه گفتند 

پدرم وقتی رفت 

چه کسی اذان در گوش فرزندم خواهد خواند  

پدرم وقتی رفت 

پدرم وقتی رفت 

همه چیزم با او رفت ، من هم رفتم

*****************************************

در رفتن جان از بدن ****************گویند هر نوعی سخن

من خود به چشم خویشتن ***********دیدم که جانم میبرند

                        غم                                                                                                                                                      دلا از قصه خالی شو صفا کیر                   ز دردان خودت باز این دوا گیر                                                            به لبخندی لبان خود بجنبان                  به این صورت نمی اید غم گیر                                                               به شور خود غمی از من بدوران            که تو از من شدی من را فرا گیر                                                           تورا هر جا ببینم سبزه زاریست            به یک ناز نگاه پاییز پس گیر                                                               در این حال خراب و دست لرزان          نمی چرخد قلم خود این قلم کیر                                                                                                                                                  

                                                                                                                             خدایا همره و همراه من نیست                     

  او که ماند یاور من یاورم نیست                                                                                              چونکه باید من برم او را ز یاد                                                                               روز میلادش بیامد باورم نیست                                                                                                                                                                  ای تمام هستی من هستی ات کو                         

     روز میلادت مرا یادی بکن ،باده ام نیست                                                                                                                                                                                            روز اغاز تنفس را که بودت همدمت                     

  پس بوسی بپایش زن،شکرانه ای نیست                                                                                                                                           

روز جشن سنّ توست من نباشم کارهای  

ان زمان چون مرغ حقّ، همراه نیست                                                                                                                                                                                                    شکر این روزت برای حقّ بگو                          

  ما سیه رویان را ز حقّ پروا نیست                                                                                                                                        روز شکر افزون توست ،زدی                      

  فکر توبه در همان افاق عمر ،مقبول نیست                                                                                                                                                                                              شکر میلادت بگو بسمی تعالی                       

   از بحر شادی ،تو را احساس نیست                                                                               روز میلادت مبارک پاک تن                                                                                       این همه گرما بیادت هیچ نیست